- postrzeleniec
- Zwariowany lub ekscentrycznyEng. An insane or eccentric man
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
postrzeleniec
Look at other dictionaries:
postrzeleniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. postrzelenieceńcze || postrzelenieceńcu; lm M. postrzelenieceńcy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o człowieku niezrównoważonym psychicznie, porywczym; człowiek postrzelony, narwaniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uważajcie na … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrzeleniec — m II, DB. postrzelenieceńca, W. postrzelenieceńcze (postrzelenieceńcu); lm M. postrzelenieceńcy, DB. postrzelenieceńców pot. «człowiek postrzelony; narwaniec» … Słownik języka polskiego
narwaniec — m II, DB. narwaniecańca; lm M. narwaniecańcy, DB. narwaniecańców pot. «człowiek narwany, niezrównoważony; postrzeleniec» … Słownik języka polskiego
paliwoda — m odm. jak ż IV, CMs. paliwodawodzie; lm M. paliwodady a. paliwodadowie, DB. paliwodadów 1. przestarz. «człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny, niepoważny; narwaniec, postrzeleniec, pędziwiatr, trzpiot» 2. daw. «blagier, łgarz» … Słownik języka polskiego
pałka — ż III, CMs. pałkałce; lm D. pałkałek 1. «gruby kij, zwykle tępo zakończony» Uderzyć, walić kogoś pałką. ∆ Pałka gumowa «pręt gumowy z uchwytem, noszony przez policjantów jako rodzaj broni» ∆ Korona z (pięcioma, siedmioma, dziewięcioma) pałkami… … Słownik języka polskiego
sowizdrzał — m IV, D. a, Ms. sowizdrzałale; lm M. y 1. «człowiek trzpiotowaty, niepoważny; trzpiot, żartowniś, wesołek, postrzeleniec, pędziwiatr, urwis» 2. «postać żartownisia występującego w literaturze ludowej od XVI w., będącego uosobieniem ludowej… … Słownik języka polskiego
wariat — m IV, DB. a, Ms. wariatacie; lm M. wariataci, DB. ów pot. «człowiek umysłowo chory» Cichy, spokojny, nieszkodliwy wariat. ∆ Dom wariatów; szpital (dla) wariatów «szpital psychiatryczny» ◊ Kiepski wariat «człowiek trochę niespełna rozumu (czasem… … Słownik języka polskiego
wartogłów — m IV, DB. wartogłówgłowa, Ms. wartogłówgłowie; lm M. wartogłówgłowy, DB. wartogłówgłowów przestarz. «człowiek lekkomyślny, niezrównoważony; lekkoduch, postrzeleniec» … Słownik języka polskiego
bzik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek ogarnięty jakąś manią, zachowujący się odmiennie od otoczenia; dziwak, oryginał : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwóch bzików rozbawiło całą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narwaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. narwaniecańcu || narwaniecańcze; lm M. narwaniecańcy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba niezrównoważona, porywcza, łatwo ulegająca gwałtownym emocjom; postrzeleniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dawniej nie był takim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
